TO TU, TO TAM: Wędrując przez Pomorze Zachodnie

Podróżując ze Szczecinka do Połczyna Zdroju najkrótszą drogą, jakby nie chciał, musimy przejechać przez Barwice. To niewielkie pomorskie, malowniczo położone nad rzeką Gęsią, miasto. Pomimo zniszczeń wywołanych pożarami przez zdobywców w 1945 roku, zachowało się tu sporo starej zabytkowej substancji miejskiej nad którą góruje wysoki neogotycki kościół.

CBA kontra były burmistrz Barwic. Jest doniesienie do prokuratury Szczecinek | temat szczecinek.com

Trochę historii.

Po raz pierwszy nazwa Barwice pojawiła się w 1282 roku. Zapisano ją jako "Barwitz". Historycy usiłujący udowadniać polskość tych terenów wywodzą nazwę miasta od słowa "barw" czyli wieprz. Czynią tak zapominając o jej pomorskich gospodarzach tych ziem, Kaszubach, Pomorzanach, Słowińcach, którym specjalnie nigdy nie było po drodze z najeźdźcami z południa. Bliższa prawdy jest chyba nazwa pomorsko niemiecka Bärwalde czyli mniej więcej Niedźwiedzie Lasy. Dookoła Barwic przez całe wieki rosły i rosną potężne pomorskie lasy i niedźwiedzi pewnie w nich też nie brakowało. Istnieje jeszcze jedna hipoteza dot. nazwy miasta a mianowicie wywodząca się z historii rodu von Glasenapp.
Bertold Borgwall był założycielem miasta Barwice. Jego nazwa powstała od „Bertoldswall”, a przez usunięcie drugiej sylaby, powstała nazwa "Berwall", która wypowiadana była w gwarze ludowej jako „Berwoll”. Z „Ber” utworzył się „Bär”, a „Wall” przekształcił się w „Wald”. Każdy może więc wybrać sobię tą która mu odpowiada albo jeśli chce napisać sobie własną. Obecna nazwa funkcjonuje od 1946 roku.
Na polskiej mapie wojskowej z 1936 r. przy oznaczeniu miasta podano polską nazwę Berwałd

Barwice należą do najstarszych osad na Pomorzu. W 1286 r. Książę Przemysł II 'Przemysław' Jana Matejki podarował je templariuszom. Datę tę przyjmuje się za rok nadania praw miejskich Barwicom choć według innych historyków Barwice otrzymały prawa miejskie na Prawie Lubeckim przed 1409 rokiem. W XIV wieku gród należał do Podewilsów i Hechthausenów, a od XVI w. Barwice nazywane były grodem czterech rodów: Glasenapp, Wolde, Münchow i Zastrow.

Swój rozwój gospodarczy Barwice zawdzięczały położeniu przy szlaku solnym. Transportowano nim suszone ryby, solone śledzie i kołobrzeską sól z Kołobrzegu do Wielkopolski. Miejscowa ludność wysyłała nim produkty rolnicze, wosk, miód oraz wyroby rzemieślnicze. Olbrzymi pożar zahamował rozwój miasta w 1626r. . Podczas wojny trzydziestoletniej król Szwedzki Gustaw Adolf zawarł tu przymierze z Francją (23 stycznia 1631r.).

W XVIII w. do Barwic napłynęło wielu francuskich emigrantów którzy założyli tu wytwórnię tytoniu. W XIX w. powstała fabryka płatków ziemniaczanych, tartak, cegielnia.

W 1903 roku włączono Barwice w system niemieckich kolei.

Po 1933r., gdy Niemcy hitlerowskie rozpoczęły przygotowania do wojny, w Barwicach utworzono wielki magazyn zaopatrzenia wojskowego. Później znalazł się tu jeden z wielu na Pomorzu Zachodnim obozów pracy.

Główną atrakcją Barwic są zabytkowe domy ryglowe z przełomu XVIII i XIX wieku wraz z historycznym układem ulic. Dużą wartość ma także XIX wieczny kościół wzniesiony na miejscu dawnej średniowiecznej świątyni.

Według danych z 1 stycznia 2018 Barwice liczyły 3 742 mieszkańców

Pragnę serdecznie podziękować panu Henrykowi Niewęgłowskiemu za zgodę na udostępnienie fotografii jego autorstwa. Brak opisu.